بسم الله الرحمن الرحیم
با بچه ها رفته بودیم کوه ،یکی برای اولین بار بود که به کوهنوردی اومده بود وقت صبحونه بود که دوره هم جمع شدیم تا هم تجدید قوا کنیم و هم یه صبحونه ایی بخوریم دیدم همه با تعجب دارن به این دوستمون که بار اولش بود نگاه می کنند چون داشت مواد غذایش رو به دیگران می داد بخورن و به بچه ها التماس می کرد که بخورن بعد می گفت: خواهش می کنم به من رحم کنید و این غذاهای من رو بخورید خسته شدم کوله ام خیلی سنگینه ، چون تجربه نداشت تا تونسته بود بار سنگین توی کوله اش گذاشته بود به خاطر بی تجربگی و به خاطر اینکه غرورش اجازه نداده بود که بپرسه دچار زحمت بسیار شد بازم خوب بود که ماها کوهنوردهای با تجربه باهاش بودیم وگرنه اصلا نمی تونست حتی یه تپه رو فتح کنه چه برسه به اینکه بخواد به ارتفاعات بلند کوه ها برسه
وقتی این ماجرا رو بررسی می کنیم می بینیم که خداوند هم یه قله ایی به نام کمال و انسانیت برای ما آدم ها قرار داده ، برای اینکه جهل و بی تجربگی آدم رو خسته نکنه برای ما پیامبران و ائمه ایی فرستاد تا بتونیم با استفاده از راهنمایی های اونها به قله سعادت برسیم (البته در زمان غیبت امام زمان یه عده مامورند که در دین متخصص و دانشمند بشن که تجربه سلوک اولیا الهی رو در اختیار ما قرار بدن) اما متاسفانه پدر و مادر های زیادی هستند که بچه هاشون رو بدون داشتن تجربه و بدون اینکه اونها رو به راهنمایی بسپارن اونها رو سپردن به دامنه کوه سعادتی که شیب های شیطانی تندی داره .
پدر من، مادر من؛ همه ما اومدیم که به سعادتی که خدا برامون تعیین کرده برسیم (اگه قرآن رو بخونیم متوجه خواهیم شد که اون مسیر کجاست؟) فیلم های سکسی،موسیقی های مبتذل، دوستان بد ، بدحجابی زنان و دختران،دروغگویی، مال حرام و همه گناهان کوله بار ما و فرزندانمون رو سنگین می کنه و نمی تونیم به اوج  برسیم و نمی تونیم به سعادت برسیم (اونهایی که می خوان فرمول سعادت رو پیدا کنند سوره العصر بخونند و به اون عمل کنند)