من یه دختر ۲۳ ساله هستم که تا حالا یه عشق تجربه نکردم٬ واسه همین دچار خود کم بینی شدم٬ ترس از از دست دادن پیدا کردم ٬ می ترسم افرادی که دور و برم هستن رو از دست بدم٬ واسه همین همش جلوشون با نرمی رفتار می کنم٬ حس می کنم انسان ارزشمندی نیستم٬ فکر می کنم رفتارم خیلی بده که هیچ پسری عاشقم نمیشه٬ در کل حالم بده مشکلم اصلا چیزی نیست که بشه به کسی بگم واقعا خسته ام از تظاهر کردن و به روم نمیارم

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

۱. مشکل اصلی شما، خود کم بینی و ضعف در اعتماد به نفستون هستش و فکر می کنید که چون دوستانتون با جنس مخالف ارتباطی دارند موفق هستند در حالی که دختران ضعیف ، برای جبران ضعفشون دست به خودنمایی در مقابل پسران می زنند در حالی که مشکل اصلی همه آنها خود کم بینی است و یک دختر با اعتماد به نفس، خودش را برای پسران کوچک نمی کند تا نگاه و محبت پسران را گدایی کند و لازم است ضعف اعتماد به نفس خودتان را درمان کنید و از اینکه خودتان را به حرام بندازید و دنیا پاک خودتان را به گناه آغشته نکنید و سعی کنید خودتان را به خدای خودتان نشان بدید و با خدای خودتان رفیق باشید تا اینکه با یکی ضعیف تر و گناهکارتر از خودتون رفیق باشید .

۲. همه دختراني كه با جنس مخالف خود ايجاد ارتباط مي كنند قبل از آنكه پسري عاشق آنها باشد خودشان عاشق آن پسر مي شوند و بعد از مدتي، پسر به بهانه هاي مختلف اعلام قطع ارتباط مي كند و جز دختر كس ديگري خسارت نمي بيند، به همين خاطر دچار افسردگي شديد مي گردد كه درمان آن گاهي بسيار دشوار است

۲. بزرگترین عیب ما این است که ارزش خودمان را در نگاه دیگران می بینیم ولی باید ارزش ما مانند ارزش طلا باشد که اگر خاکی هم باشد ارزش آن از بین نمی رود و اگر طلا تزیین هم نشود و اگر انگشتر٬ حلقه و دست بند هم نشود باز هم از ارزش طلا بودنش کم نمی کند

توصیه می کنم ؛ نقاط مثبت خودتان را بنویسید و به صورتی لیستي٬ هر روز ٬ چند ساعت یکبار آنها را مرور کنید و بزرگترين نقاط مثبت شما همين است كه تا به حال خود را گرفتار پسري نكرده ايد ... 

برای شما آرزوی توفیق و سعادت دارم