بسم الله الرحمن الرحیم

چه کنیم که بچه ها به نماز رغبت بیشتری نشان دهند؟ اصلا چه شده است که فرزندان ما به نماز رقبت نشان نمی دهند و در انجام این واجب الهی کوتاهی می کنند؟

با توجه به آسیب های دوران نوجوانی ،که تنها راه حل آن کنترل درونی فرزند ماست و ما نمی توانیم هیچ کمکی به فرزندان خود داشته باشیم.

در دوران نوجوانی روش فکری درست نوجوان، او را از آسیب های دوران نوجوانی در امان نگه می دارد و برای اینکه متوجه شویم که فرزند ما الان به چه چیزی می اندیشد؟ فقط لازم است ببینیم با چه کسی در ارتباط است و با چه کسی همنشین است؟

فرزند ما می تواند با خدای خود بیشترین ارتباط را داشته باشد و با ارتباط مداوم با خداوند متعال بهترین تکیه‌گاه و پناهگاه برای خود بسازد وهمنشینی همرنگ و هم سنخ خود انتخاب کند، نوجوان در این شرایط از آسیب های عاطفی این دوران و از ارتباط با جنس مخالف و همچنین از آسیب های جنسی این دوران در امان خواهد بود.

نماز بهترین راهکار برای ارتباط با خداوند است  در کربلا و در روز عاشورا امام حسین علیه السلام به هنگام ظهر وقتی اذان گفته شد، در آن حالت و وضعیت حساس نماز را بپاداشتند(اللهوف ، 108) و این نشاندهنده اهمیت بسیار زیاد نماز است و در روایتی می فرماید: انی احب الصلاة «من به نماز عشق می ورزم»

ولی سوال مهم اینجاست که چرا در بین ما نماز کم اهمیت شده است؟

امام حسین علیه السلام در کربلا وقتی که به او خبر دادند که وقت اذان است فرمودند: این بهترین خبری بود که به من دادید ...(نقل مضمون) این عبارت سید الشهداء علیه السلام اثر تربیتی زیادی دارد 

حال سوال من اینجاست

والدین محترم به وقت «حی علی الصلاة» عکس العمل شما نسبت به اذان چگونه است؟ و چقدر به این نماد دینی اهمیت می دهید؟ در مدارس ما به وقت اذان چقدر به این نماد اهمیت داده می شود؟ چرا در وقت اذان در مدارس ما صدای اذان پخش نمی شود؟ چرا برنامه ریزی سیستم آموزش و پرورش به گونه ای نیست که حسین وار با اذان و نماز ارتباط داشته باشند و 40 دقیقه بعد اذان زنگ نماز خورده می شود؟ آیا نمی دانید که این خود چه اثر روانی دارد؟

جالب است در مدارس ما در زنگ نماز، نماز فقط بر دانش آموزان واجب است و بر مربیان و معلمان و مسئولان واجب نیست، (البته درصد بسیار کمی از معلمان و مسئولان در نماز شرکت می کنند) این بی توجهی معلمان و مربیان و برخی مسئولان مدارس، در بی توجهی فرزندان ما نسبت به نماز بسیار موثر است و نماز را مانند سایر درس های خود می ببینند که دبیر آن زنگ درسی حاج آقا می باشد و بقیه معلمان و دبیران می بایست در آن ساعت یا استراحت کنند یا اینکه به منزل خود تشریف ببرند لذا دیگر نماز مغرب و عشا نمی خواند و در ایام تعطیل نماز نمی خواند و سال تحصیلی که تمام شود نماز هم تمام می شود و اینگونه یک واجب الهی فراموش می شود... و با فارغ التحصیل شدن، از بپاداشتن نماز فارغ می شوند ...