خیلی ها می گویند که عمر ما می گذرد ولی نتوانسته ایم با قرآن انس بگیریم به نظر شما چه دلیلی می تونه داشته باشه؟

یکی از علتها این هست که یه بچه از پدر ومادرش قرآن خوندن  رو ندیده بلکه فقط قرآن رو روی طاقچه دیده و خوندن قرآن رو قبل هفت سالگی ندیده و بعد هم که به مدرسه رفت قرآن هم مانند سایر درسهای سخت باید خوند تا نمره بگیره و شأن قرآن به اندازه سایر درسها پایین اومد و اهمیت قرآن در طاقچه و نمره خلاصه شد همین که مدرسه و سال تحصیلی که تمام می شه همچنان که از ریاضی راحت می شه از قرآن هم راحت می شه و این یعنی قرآن رو توی نگاه کودک و نوجوان بی منزلت کردن، فردای قیامت این قرآن از همه ی ما شکایت می کند و همه ی فرزندان جلوی پدر ومادر خود را می گیرند واز حقوق خود می پرسند و از والدین خود می پرسند که شما برای کلاس زبان و ریاضی و خیلی چیزهای دیگه که توی آخرت به درد من نمی خورن خرج می کردید و خیلی هم خرج می کردید اما قرآن که این همه به اون سفارش شده و جز حقوق من بر گردن شما بود کوتاهی کردید؟

برگرفته از کتاب حقوق فرزندان در مکتب اهل بیت علیهم السلام