هميشه بايد براي تربيت بچه هامون فرصت ها رو غنيمت شمرد و هروقت كه بچه ما كار بد و زشتي ازش سر زد همون موقع بايد عكس العمل صحيحي انجام داد و براي رفع رفتار زشت بچه اقدام كرد، نه اين كه به بهانه ي اين كه اين بچه است و الان در عالم بچگي يه كار كرده و ... و به بهانه هاي مختلف در صدد اصلاح بچه هامون بر نيايم در روايت داريم كه هر نوع آموزش و تربيتي براي بچه ها در كودكي مانند نقش زدن و نوشتن بر روي سنگ هستش و در بزرگسالي مانند نوشتن برروي ماسه هاي بيابونه كه با اولين نسيم پاك مي شه در حالي كه نوشته هاي روي سنگ ها صدها سال باقي مي مونند.

بذاريد يه خاطره از يه مادر بگم شايد بهتر متوجه ضرورت اين مطلب بشيد، يه روز به اتفاق پسر کوچکم به مطب دندان پزشکی رفتم.توي اتاق انتظار، مرد چاقی نظر پسرم را جلب کرد. در حالی که با تعجب به شکم آن مرد اشاره می کرد از من پرسید: مادر این آقا نی نی داره؟( يعني حامله است؟) من که بسیار خجالت زده شده بودم به آرومی انگشتان اون رو پایین آوردم و اون رو برگردوندم طوری که روش به طرف من باشه، در حالی که باهاش به آرومی صحبت می کردم به طوری که اون شخص فکر کنه این صحبتیه بین من و پسرم. بعد براش توضیح دادم که وقتی کسی زیاد غذا بخوره این طوری چاق می شه

این مادر با سرعت عمل به موقع و استفاده از این اتفاق، رفتار به جایی را در ذهن پسرش پایه ریزی کرد. این مادر با نرمی به پسرش گفت که مردم معمولاً دوست ندارند با انگشت نشون داده بشن و گوشزد کرد که اون می تونه هر سؤالی که داره به شرط خوب بودن سؤال، اون را فقط از مادرش بپرسه.بعلاوه اينكه به بچه فهموند كه عاقبت پرخوري چه خواهد شد .