یه خانمی برای مشاوره اومده بود و از بی نمازی و مقید نبودن همسرش به مسائل دینی گلایه می کرد چون تو دوران عقد بودن و هنوز سر خونه و زندگیشون نرفته بودند زمزمه های طلاق به گوش می رسید
به اون خانم گفتم: اگه بخوای همسرتون تغییر کنه باید شما اراده کنی برای تغییرش
گفت: حاج آقا؛ هرچی شما بگین من عمل می کنم به شرط اینکه این همسر من و پدر آینده بچه من اهل نماز و دیانت بشه، من دوست ندارم با یه آدم بی نماز و بی دین زندگی کنم، نمی خوام به خاطر بی نمازی شوهرم، بی برکتی توی خونه من بیاد و بسیار ابراز نگرانی و ناراحتی کرد
دغدغه های این خانم برام خیلی جالب بود بعلاوه که متاثر شدم
می خوام یه راهکار بهتون بدم که تجربه نشون داده که نتیجه داره و اما راهکار:
آدم ها توی هر سنی که باشن قابل تربیت و قابل تغییر هستند و یکی از عناصر تربیت عشق و محبته
به اون خانم گفتم با عشق ورزیدن شما می تونید همسرتون رو اهل نماز و بندگیش کنید چون عشق ورزیدن و محبت کردن دو اثر داره
1. دلبستگی به یه مومنه موجب میشه که اخلاق مومن بودن خود به خود در همسرتون ایجاد بشه
2. اگه برخوردهاتون از روی عشق و محبت نباشه و ابراز عشق و علاقه توی رفتاها و گفتارهاتون واضح نباشه اون بی محبتی شما رو به حساب دینداری شما میذاره
خانم ها با ابزار محبت و بعد از برآوردن نیاز همسرشون می تونن خواسته هایی از همسرش.ن داشته باشن که مطمئن باشن که بهش میرسن
همه ما باید بدونیم اگه بخوایم با دستور دادن و موعظه کردن بخوایم به خواسته هامون برسیم شاید به خواسته هامون برسیم اما برای طرف مقابل ایجاد نفرت می کنیم ولی در بیشتر مواقع این نوع برخورد موجب لجبازی افراد میشه و اهداف ما هم تامین نمیشه
اون خانم بعد ازچندین ماه که عروسی کردند و سرزندگیشون رفته بودند یه روز جلوی ما رو گرفت و گفت: یه تشکر به شما بدهکارم ؛ خیلی ممنونم شوهرم خیلی تغییر کرده ...