عواطف
بسم الله الرحمن الرحیم
شاید تا به حال دیده باشید که یک پسری تصادف کرده باشد و و او را به اتاق عمل برده اند ،مادرش توی بیمارستان، شروع می کند به داد و بیداد ؛ که می خواهم پسرم را ببینم چون اون موقع احساساتش تحریک شده و هرچی می خواهیم کنترلش کنیم می بینم حرف های غیر معقول و غیر منطقی می زند و علتش این است که هر وقت برای یک موضوعی احساسات مقدم شد دیگر جای برای عقلی نگاه کردن نمی ماند لذا توی همه مسائل باید مراقب باشیم که احساساتی نشویم مثلا:
قرار ازدواج بکنم -دختر بودن یا پسر بودن فرقی نداره- بعضی می گویند: بهتر است یک مدت دختر و پسر ارتباط داشته باشند تا با هم آشنا بشوند و نتیجه این ارتباط آن است که دو طرف با هم محترمانه با هم برخورد می کنند و نتیجه احترامی که بهم می گذارند این می شود که بین دختر و پسر محبت و علاقه ایجاد می شود و تمام وجود دختر و پسر را عاطفه می گیرد و ...
دختر و پسرهای زیادی برای مشاوره آمده اند که خانواده آنها مخالف ازدواج آنها هستند و دلیل های خوبی هم برای مخالفتشان دارند ولی آنها قبول نمی کنند ...
بارها شده است دختری برای مشاوره ازدواج اومده و دارای چندین خواستگار خوب بوده اما بین اونها بدترینش رو انتخاب می کنه و دنبال این است که از مشاور یک  مجوزی برای توجیه خودش بگیرد ابتدا ارتباط را انکار می کند و علاقه به او را انکار می کند ولی وقتی که توی مراحل مصاحبه به جلو می رود اقرار می کند که مدتی است به این شخص علاقه دارد و این علاقه و احساسات راه تعقل و منطقش را بسته است و توصیه های مشاور و غیر مشاور هم اثر ندارد 
توصیه من به همه دختر و پسرها این است که قبل از اینکه علاقه مند بشوید اجازه ندهید ارتباط داشته باشید تا بتوانید عاقلانه در موردش تحقیق کنید ولی همین که ارتباط داشته باشید علاقه ایجاد میشه و راه تعقل را می بندد و در مرحله شناخت عیبی از دو طرف دیده نمی شود
لذا دین راه خواستگاری را تنها راه رسیدن به ازدواج مطلوب می داند.